In een hels weertype vertrokken we zo rond 21:00, 16 juli richting de Alpen, vanuit het pittoreske plaatsje, Opende (Gr.). Aanvankelijk zouden we met z'n 6en, echter haakte 1 van de 2 jongens al vrij vroeg af en vond de andere het nodig om de dag van tevoren nog even te melden dat hij niet meeging (slap excuus, dus nooit weer mee). We hadden een busje gehuurd en in combinatie met de caravan was dit prima te doen (foto 1). Met 4 personen gingen we op pad dus. Lieuwe, Evert, Tjalling en ik.
We hebben vanuit Opende, tot aan Bourg d'Oisans letterlijk constant regen gehad. De reis verliep op zich prima, tot dat we zo ongeveer bij Lille een smerige, branderige lucht roken. We zijn toen gestopt bij een tankstation en na wat controle besloten we toch om maar door te rijden (foto 2). Toen we op ons bescheiden camping aankwamen, regende het nog steeds verschrikkelijk hard.
We besloten om even naar Bourg d'Oisans te gaan om wat eten en bier in te slaan en ook even bij de voet van de Alpe d'huez te kijken (foto 3). Eenmaal weer op de camping, besloten we om het niet te laat te maken en na wat eten en biertjes, zijn we zo rond 21:30 maar plat gegaan.
De dag erna, zag er tot ons verbazing prima uit (foto 4)! Gelukkig maar, want de eerste klim van de vakantie stond op het programma, uiteraard de Alpe d'Huez. Ik had nog nooit een serieuze col opgereden en was echt benieuwd naar mijn kunnen op dit soort terrein. Enkele weken voordat we naar de Alpen vertrokken, zijn we nog wel naar de Vamberg gereden en daar knalde ik wel iedereen eraf. Echter was dat iets heel anders dan dit natuurlijk.
Na een paar kilometertjes warm hebben gereden, in zo'n 25 graden, begonnen we aan de klim. Na 200m vond ik het tempo te langzaam en besloot ik mijn eigen tempo te gaan rijden. Echter had ik beter even rustig aan kunnen doen, want de eerste 2km is het zwaarst. Resultaat was dat ik mezelf behoorlijk opblies de eerste 2.5km. Lieuwe haalde mij al snel in en verdween uit het zicht. Ik bleef maar achterom kijken, maar zag Tjalling en Evert gelukkig nooit. Na zo'n 3.5km begon ik mezelf weer te herpakken en schroefde het tempo aardig op. Ik merkte dat het beter en beter ging en haalde allerlei renners in (foto 5)!
Na een tijdje zag ik ineens een Rabobank truitje in de verte opdoemen, met de Nederlandse driekleur, Lieuwe! Ik bleef mezelf maar inpraten, 'niet gek gaan doen, eigen tempo blijven rijden'. Zo vlak voor de Nederlandse bocht 7 haalde ik hem in. Hij verdween al gauw uit zicht en ik merkte dat ik nog echt wat extra's over had voor de laatste kilometers. Ik versnelde nogmaals en toen ik uiteindelijk binnen kwam, klokte ik een tijd van 1 uur en een paar seconden! Ik stond echt verbaasd, nog nooit een col opgereden, weinig trainingskilometers en dan zo'n tijd. Lieuwe kwam op zo'n 5 minuten binnen en Tjalling zo'n 5 minuten daarna. Weer 5 minuten daarna scheen Evert binnen te komen, echter hadden wij besloten om alvast af te dalen en even bij de jongens van bocht 7 te kijken.
Beneden aangekomen besloten we om een glas cola te nemen in Bourg d'Oisans, waar het gezellig druk was. Al met al een geslaagde eerste fietsdag, die werd besloten met het nuttigen van enkele Kronenbourg biertjes (foto 6)!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten