Alpen vakantie deel 2

Na flink te hebben uitgerust, waren we van plan om de dag na de Alpe d'Huez, les Deux Alpes te beklimmen. Deze col, die eveneens eindigt bij een ski-station, is niet gigantisch zwaar, maar lag wel lekker in de buurt.

Echter vanaf het moment dat we wakker werden, regende het aan een stuk door. Overal rondom de caravan stond zo'n 10cm water. We besloten dan ook om die dag niet te gaan fietsen. Wat dan wel te doen op deze dag? Dan maar naar Bourg d'Oisans, de tour kijken in een cafe! Het was de dag dat Hushovd won, op een heuvelachtige rit. Na de nodige biertjes, zijn we nog even langs de Supermarche gegaan, waar ook weer het nodige eten en drank ingeslagen werd. Het werd nog een lange, gezellige nacht..

De volgende dag was het weer gelukkig weer omgeslagen. De zon scheen niet, maar het was en prima dag om te fietsen en nadat we het een en ander schoon hadden gemaakt, gingen we richting les Deux Alpes. Op de steile aanloop richting les Deux Alpes, lag ik al een behoorlijk eindje voor op de andere drie jongens, die zeiden rustig aan te doen. Ik kan opzich wel rustig aan doen, maar vind het gewoon lekker om zonder te forceren, mijn eigen tempo te rijden. Aan de voet van les Deux Alpes wachtte ik nog even. Toen ik de eerste haarspeld bocht voorbij was, kon ik al vanaf boven naar beneden zwaaien naar de andere drie mannen, wat niet door iedereen gewaardeerd werd ('flikker op, Arjen')! De gehele klim ging lekker voor me en ik haalde veel renners in. Eenmaal bovenop, belande ik in het ski dorpje. Hier heb ik wel bijna 10 minuten gewacht voordat de andere drie jongens kwamen. Hier verbaasde ik me over, aangezien de Alpe d'Huez veel zwaarder was, maar ze op mindere achterstand binnen kwamen. Of was dit gewoon het resultaat van 'goed je krachten verdelen'?

Toen we allemaal boven waren, besloten we om in een cafe de tour-etappe van Gap naar Pinerolo te gaan kijken, onder het genot van een bakje fransen koffie. Deze tour-etappe werd gewonnen door Edvald Boasson Hagen en landgenoot Bauke Mollema werd helaas net tweede, na een sterke rit!

Tijdens de afdaling kwam ik er wel achter dat ik niet de beste daler van de groep ben, eerder de minste. Ik ben niet bang of iets dergelijks tijdens het dalen, maar heb gewoon moeite om het tempo te volgen.

Lieuwe en ik besloten om de dag hierna le Croix de Fer te beklimmen. Het verslag van deze heroische klim, zal ik tijdens mijn volgende bericht publiceren.

Veel lees plezier en schroom niet een reactie achter te laten!